စာေပလိုက္စား ဗဟုသတလိုလားသူမ်ားကို ဒီတခါ မွ်ေ၀ေပးခ်င္တာက က်ီးကန္းတို႔ဆီကေန လူေတြ အတုယူစရာအမူအက်င့္ငါးမ်ဳိးအေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ဒီအမူအက်င့္ငါးမ်ဳိးကိုရာဇနီတိမွာအခုလိုတြ႕ပါတယ္။
ဂုေယွ ေမထုနာ ေပကၡဥၥ ၊ ေဘာဇနံဥာတိသဂၤေဟာ။၀ိေလာကာေပကၡာနာလသ်ံ ၊ ပဥၥသိေကၡယ်၀ါယသာ။
(အဓိပၸာယ္) က်ီးကန္းတို႔မည္သည္။
၁။ သူမျမင္သာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ရာ၌ ေမထုန္မွီ၀ဲျခင္း၊
၂။ အႀကိမ္မ်ားစြာ ၾကည့္႐ႈဆင္ျခင္ျခင္း။
၃။ စားမည့္အစာကို ေဆြမ်ဳိးတို႔ႏွင့္အတူစားျခင္း
၄။ ရန္သူေခ်ာင္းမည္ မေခ်ာင္းမည္ကို ေစာင္း၍ၾကည့္ျခင္း။
၅။ မပ်င္းရိျခင္း ဤငါးပါးတို႔ကို က်ီးကန္းမွ သင္ယူရမည္ လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
(၁) အခ်က္ဆိုရင္ ဒီေန႔ေခတ္မွာ အထူးျပဳၿပီးေတာ့ကို က်ီးကန္းေတြဆီမွာ သင္ယူသင့္ေနပါၿပီ။ ဘုရားက်ဳိဘုရားၾကား၊ ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းၾကားေတာင္ မဆင္ျခင္ေတာ့ဘူး။ ဟိရီလို႔ေခၚတဲ့ မေကာင္းမႈျပဳရမွာကို ရွက္ျခင္းနဲ႔ ၾသတၱပၸလို႔ေခၚတဲ့ မေကာင္းမႈျပဳရမွာကို ေၾကာက္ျခင္းဆိုတဲ့ ဒီတရားႏွစ္ပါးကို ေလာကပါလတရား ေလာကေစာင့္ တရားလို႔ ေခၚတယ္။ ဒီအရွက္အေၾကာက္တရားေတြကသာ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္တာျဖစ္တယ္။ ဒီတရားႏွစ္ပါး ကင္းကြာရင္ ေလာကပ်က္စီးတတ္တယ္။ လူငယ္ေတြ ႏိုင္ငံျခားကို အထင္ႀကီး ႏိုင္ငံျခားကို အတုုယူၾကတဲ့အခါ ကိုယ္က ျမန္မာလူမ်ဳိး ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆုိတဲ့ ေဘာင္တြင္းမွာ ေနေနတဲ့ ယဥ္ေက်းေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသမီးေတြျဖစ္ေတာ့ ဒီႏွစ္ခ်က္နဲ႔ေတာ့ မိမိကိုယ္ကို ေဘာင္ခတ္ၾကဖို႔ သင့္တယ္။ ဒါ အင္တာနက္ေပၚမွာ လူငယ္ေတြ အမ်ားစုရွိလို႔ ေစတနာနဲ႔ ေျပာတာပါ။
(၂) အခ်က္ကိုလဲ သတိထားရမယ္။ အႀကိမ္မ်ားစြာ ၾကည့္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ စျမင္ဖူး႐ုံမွာ အျပစ္အနာအဆာ သိပ္မေတြ႕ဘူး။ မေစ့စပ္ဘူး။ အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကည့္ေလ အေသးစိတ္သိေလျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဘယ္အရာမဆို အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကည့္႐ႈပါ။ စစ္ေဆးပါ။ ဒါဆို အၾကည့္နဲ႔အတူ အသိပါ တိုးလာႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါလဲ အတုယူစရာပါပဲ။
(၃)အခ်က္လဲ သိပ္ေကာင္းတာပါပဲ။ ခုေခတ္မွာ သူ႔စီးပြား ကိုယ့္စီးပြား အၿပိဳင္ရွာၾကတာကေတာ့ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေကာင္းဖို႔ သူတပါးကုိခ်နင္းတာမ်ဳိးကေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမွန္ရင္ၿပီးေရာ၊ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း ဆိုတာမ်ဳိးေတြ မ်ားလာတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အမုန္းအၿငိဳး အာဃာတေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီအခါမွာ စီးပြားရွာတဲ့အခါလဲ အႏၱရာယ္မကင္းေတာ့ဘူး။ မေအးခ်မ္းေတာ့ဘူး။ စီးပြားဘက္ခ်င္း လူသားခ်င္း မွ်တတဲ့စိတ္ကေလးထားႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေအးအတူပူအမွ်မေသခင္ဘ၀ေလးမွာခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေနႏိုင္ပါတယ္။
(၄)အခ်က္ကလဲငါးစာသာျမင္ၿပီးမွ်ားခ်ိတ္မျမင္ဘူးဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားရွိတယ္။ ေတာ္႐ုံလူက ေပ်ာ္စရာရွိလဲ အတိုင္းမသိ လႊတ္ေပ်ာ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာႀကဳံလဲ လႊတ္ၿပီး ခံစားပစ္ၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခုဆို တစ္ခုပဲ ၾကည့္တာကိုး။ ရမႈတစ္ခုကို ၾကည့္တတ္ရင္ ဆုံး႐ႈံးဖို႔တစ္ခုကိုပါ ထည့္တြက္တတ္ရမယ္။ ဘယ္အရာမွာမဆိုပါပဲ။ ေလာကမွာက အေကာင္းနဲ႔အဆိုး အၿမဲဒြန္တြဲေနတာ။ ဘယ္ေနရာမွာမွ အေကာင္းခ်ည္း မလာဘူး။ သူတပါးဆီက ပစၥည္းတစ္ခုလိုခ်င္ရင္ ကိုယ့္ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံတစ္ခ်ဳိ႕ ေလ်ာ့သြားမွာကိုလဲ တြက္ထားရမယ္။ ဘုန္းႀကီးလဲ ဒီလိုပဲေပါ့။ ဘုန္းႀကီးေတြကို လာကတ္မွာစိုးလို႔ပါ။သူမ်ားဆီကတစ္ခုကိုအလွဴခံရရင္ကိုယ့္ဘက္ကလဲအက်င့္တစ္ခုနဲ႔ေတာ့ျပန္ေပးဆပ္
ရတာပဲ။ ေျပာခ်င္တာက ဘာမွ အလကားအျမတ္ထြက္လာတာ မရွိဘူး။ ေပးဆပ္ျခင္းနဲ႔ ရယူျခင္းဆိုတာ အၿမဲ ရွိေနတတ္တယ္။ တခုခုကို ရယူတိုင္း ယူတိုင္း ေပးဆပ္ဖို႔ တခုခုကို အၿမဲ ေတြးေပးရမယ္။ ဒါဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ျခင္း က်ဆုံးျခင္းဆိုတဲ့ အတက္အက်လဲ မကြာဟႏိုင္ဘူး။ကြာဟလာလဲခံႏိုင္ရည္ရွိတယ္။
(၅) မပ်င္းရိျခင္းကေတာ့ သိပ္ေျပာဖို႔လိုမယ္မထင္ပါဘူး။
ဒါပါပဲေလ။ အင္တာနက္သုံးေနတဲ့ လူငယ္ေတြ လိုခ်င္တဲ့လူရွိလဲ သိႏိုင္ေအာင္ဆို ကိုယ္ဖတ္ခဲ့ဖူးသမွ်ထဲက ထုတ္ႏုတ္ေျပာျပတာပါ။ ဘာသာေရးစာေစာင္ေတြက်ေတာ့လဲ ဖတ္ခ်င္မွ ဖတ္ၾကမွာကိုး။ သူတို႔ရွိတဲ့ေနရာ လိုက္ေရးေပးရတာပါပဲ။အားလုံး မိမိရဲ့တာ၀န္ကို က်မၼာခ်မ္းသာစြာရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment